Satranç Eğitiminin TemelleriSatranç öğretirken dikkat edilmesi gereken konular şöyle sıralanabilir.Çocukların satrancı sevmesi çok önemlidir. Onları satrançtan soğutacak her şeyden kaçınmalıdır. Sınıflar çok kalabalık olmamalıdır. 10 - 12 kişilik gruplardan fazlası öğrencilere fazla yarar sağlamaz. Satranç eğitiminde üç ana unsur vardır:· Konuların anlatılması,· Örneklerle konunun açıklanması,· Pratik yaptırmak.Konuların Anlatılması: Konular anlatılırken, önce konunun temel amacını anlatmalıdır. Genel kapsam veya ana hatlar verildikten sonra, detaylara girilmelidir. Öğrencilerin kafasında karışıklık yaratmamaya özen göstermelidir. Konular anlatılırken satranç panosu kullanılmalıdır. Pano yoksa turnuva ölçülerinde bir satranç tahtası ve takımı kullanılabilir.
Örneklerle konunun açıklanması: Oynanmış oyunlar ve oynanmış oyunlardan konumlar kullanarak anlatılan konular açıklığa kavuşturulur. Bir konu için birden fazla örnek gösterilecekse, en önce en kolay olan örnekler gösterilmeli, sonra giderek daha zor olanları gösterilmelidir. Zor bir örnekten başlamak doğru değildir. Örnekler titizlikle seçilmelidir. Uygun olmayan örneklerin kullanılması konunun anlaşılmasını güçleştirir ve öğrenme sürecine zarar verebilir. Bazen bir konum panoda dizilip konuyla ilgili soru (örneğin burada en iyi hamle hangisidir gibi) sorulup, öğrencilere belli bir süre verip cevaplarını sözlü veya yazılı vermeleri istenir. Bu durumlarda, öğrencilerin önlerindeki tahtada konumu dizmeleri ve panoya bakarak değilde, önlerindeki takıma bakarak çözmeleri daha yararlı olur.Pratik yaptırmak: Öğrencilere oyun oynatarak pratik kazandırılmalıdır. Pratik yaptırmak satranç öğretiminin ayrılmaz bir parçasıdır. Bu yapılmadığı takdirde, öğrenci konuları ya tam kavrayamaz, ya da uygulayamaz. Öğrencinin oynadığı oyunları, sınıfta analiz ederek, doğrularını ve yanlışlarını göstermelidir. Bu son yöntemin büyük yararları vardır. Öğrenciler kendi oyunlarında (ya da kendi seviyelerindeki arkadaşlarının oyunlarında) ne tür hatalar yaptıklarını gördüklerinde, bunları daha kolay düzeltebiller.Öğrenciler ikişerli grupla halinde oturtulmalı ve her çifte bir satranç takımı düşmelidir. Eşler arasında satranç açısından seviye farkı olmamalıdır.Öğrencilere ödev verilmelidir. Eğer öğrenciler istekliyse, her dersten sonra, bir dahaki derse gelişlerinde çözüp getirmeleri için ödev verilebilir. Ancak öğrencileri yüklü ödevlerle bezdir-memeye dikkat edilmelidir.Öğrencilerin satranç gelişimleri izlenmelidir. Bunun için bir defter tutulması ve düzenli zaman aralıkları ile (örneğin her 2 haftada veya ayda bir) öğrencilerin gelişimlerinin kaydedilmesi yararlı olur.Sınıflar olabildiğince eş kuvvetteki oyuncuları kapsamalıdır. Eğer sınıfta farklı kuvvette öğrenciler varsa, zayıf ve kuvvetli oyunculara dengeli (eşit) zaman ayrılmalıdır. Mümkünse, eş kuvvette olanları aynı sınıflarda toplayacak şekilde karma sınıflar ayrılmalıdır. Ayrılamıyorsa, satranç takımının başına oturtulan çiftlerin birbirlerine yakın kuvvette olmalarını sağlamalıdır.Her derse başlarken, bir önceki dersin kısa bir özeti verilmeli veya önceki dersle ilgili sorular sorulmalı, sonra yeni konular anlatılmalıdır. Bazen bir konunun anlatılması birkaç ders sürebilir.
Örneklerle konunun açıklanması: Oynanmış oyunlar ve oynanmış oyunlardan konumlar kullanarak anlatılan konular açıklığa kavuşturulur. Bir konu için birden fazla örnek gösterilecekse, en önce en kolay olan örnekler gösterilmeli, sonra giderek daha zor olanları gösterilmelidir. Zor bir örnekten başlamak doğru değildir. Örnekler titizlikle seçilmelidir. Uygun olmayan örneklerin kullanılması konunun anlaşılmasını güçleştirir ve öğrenme sürecine zarar verebilir. Bazen bir konum panoda dizilip konuyla ilgili soru (örneğin burada en iyi hamle hangisidir gibi) sorulup, öğrencilere belli bir süre verip cevaplarını sözlü veya yazılı vermeleri istenir. Bu durumlarda, öğrencilerin önlerindeki tahtada konumu dizmeleri ve panoya bakarak değilde, önlerindeki takıma bakarak çözmeleri daha yararlı olur.Pratik yaptırmak: Öğrencilere oyun oynatarak pratik kazandırılmalıdır. Pratik yaptırmak satranç öğretiminin ayrılmaz bir parçasıdır. Bu yapılmadığı takdirde, öğrenci konuları ya tam kavrayamaz, ya da uygulayamaz. Öğrencinin oynadığı oyunları, sınıfta analiz ederek, doğrularını ve yanlışlarını göstermelidir. Bu son yöntemin büyük yararları vardır. Öğrenciler kendi oyunlarında (ya da kendi seviyelerindeki arkadaşlarının oyunlarında) ne tür hatalar yaptıklarını gördüklerinde, bunları daha kolay düzeltebiller.Öğrenciler ikişerli grupla halinde oturtulmalı ve her çifte bir satranç takımı düşmelidir. Eşler arasında satranç açısından seviye farkı olmamalıdır.Öğrencilere ödev verilmelidir. Eğer öğrenciler istekliyse, her dersten sonra, bir dahaki derse gelişlerinde çözüp getirmeleri için ödev verilebilir. Ancak öğrencileri yüklü ödevlerle bezdir-memeye dikkat edilmelidir.Öğrencilerin satranç gelişimleri izlenmelidir. Bunun için bir defter tutulması ve düzenli zaman aralıkları ile (örneğin her 2 haftada veya ayda bir) öğrencilerin gelişimlerinin kaydedilmesi yararlı olur.Sınıflar olabildiğince eş kuvvetteki oyuncuları kapsamalıdır. Eğer sınıfta farklı kuvvette öğrenciler varsa, zayıf ve kuvvetli oyunculara dengeli (eşit) zaman ayrılmalıdır. Mümkünse, eş kuvvette olanları aynı sınıflarda toplayacak şekilde karma sınıflar ayrılmalıdır. Ayrılamıyorsa, satranç takımının başına oturtulan çiftlerin birbirlerine yakın kuvvette olmalarını sağlamalıdır.Her derse başlarken, bir önceki dersin kısa bir özeti verilmeli veya önceki dersle ilgili sorular sorulmalı, sonra yeni konular anlatılmalıdır. Bazen bir konunun anlatılması birkaç ders sürebilir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder